“Það væru engar ýkjur að fullyrða að ég fyrirlít esperanto, þessa tilraun gyðinga til að láta alla tala sama tungumálið. Það þarf aðeins að minnast á hugtakið til þess að fá mig til að teygja mig eftir rýtingnum mínum, ef svo má að orði komast. Í Evrópu tölum við mörg tungumál og höfum margar menningar. Auðvitað eigum við sameiginlegan uppruna, en sum okkar búa í dölum, á meðan að aðrir búa á heiðum, og enn aðrir búa í fjörðum. Sum okkar eru á graslendi, aðrir eru á hálfgrónu landi, enn aðrir búa í skógum og jafnvel búa sumir á mjög furðulegum stöðum eða sérstæðu svæði. Þetta höfum við gert í árþúsundir. Evrópumenn eru skapandi og sjálfstætt fólk, sem að geta hreikt sér af því að vera með mesta menningarlega fjölbreytileikann á þessari plánetu. Hvert lítið þorp hefur sín sérkenni. Hver einasti smáhópur gerir að minnsta kosti nokkra hluti öðruvísi en hinir. Nánast talar sérhver hópur af Evrópumönnum sitt eigið tungumál, og með stolti.
Við höfum öll sömu stefnumörkun; það er að varðveita Evrópu og hennar fjölbreytileika. Við erum öll í báráttu við sömu hjörð af umrenningum, sem að ráðast inn í Evrópu og reyna að ná sér í völd og bjóta allt niður sem að evrópskt er. Við erum öll í baráttunni við launsátur gyðingsins, sem að vill útrýma okkur. Einsömul berjumst við, þangað til að öll Evrópa verður svona útlítandi;
Það eina rökrétta er að láta okkur ekki berjast ein gegn umrenninga fylkingunni og gyðinga stjórnendunum hennar. Við þurfum að sameinast og mynda evrópska framvarðarlínu. Fáum hvern evrópska baráttumann inn í þessa fylkingu! Semjum frið og sættumst okkar á milli. Við höfum barist okkar á milli, í gegnum söguna. Hvort sem það út frá deilum, heiðri eða bara upp á sportið. Það er nægur tími til að berjast síðar, ef við viljum (sem við virðumst oft vilja). En nú þurfum við að standa saman, allir Evrópumenn. Myndum fylkingar af löndum okkar og reisum fána okkar í þessari stríðsfylkingu – og keppum okkar á milli, ekki í baráttu við hvern annan, heldur keppumst við um það hver okkar berst betur en sá næsti. Gakktu úr skugga um að þínir ættmenn verði sem allra mest virtir, vel þekktir, óhræddir, duglegir, göfugir, greindir og hraustari en allir aðrir. Þú skalt tryggja að þínir ættmenn verði minnst fyrstir allra í dýrðarsalnum eftir sigur okkar.
Ég er einn þeirra sem að reynir að þjappa saman fylkingunum okkar (ég er staðfastur í köllun minni sem skáld). Ég tala til Evrópu – heimsálfunni sem að hefur mestan menningarlega fjölbreytileikann – svo að ég tala aðeins til þeirra sem að skilja ensku, sem að er mitt annað tungumál. Margir tala ekki ensku, svo að ég kalla eftir þeim sem að tala önnur tungumál en ensku um að styrkja fylkinguna okkar. Með hjálp góðra Gaulverja og Franka (betur þekktir sem Frakkar) hef ég þegar þýtt þessa grein á frönsku. Ég vil að fleiri góðir menn þýði helstu greinar mínar.”
Upprunalegu færsluna má finna hér http://thuleanperspective.com/
Vígríðr 